بررسی قوت ها و ضعف های فرایند تغییر در اجرای طرح ارزشیابی توصیفی(کیفی) در آموزش ابتدایی استان اصفهان.

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقاط قوت و ضعف فرایند تغییر در طرح ارزشیابی کیفی- توصیفی در استان اصفهان به انجام رسیده است. به عبارت دیگر، این پژوهش درصدد بوده است تا فرایند تغییر را در پنج حیطه شامل: تدوین و طراحی، اشاعه و انتشار، پذیرش، اجرا و نهادینه کردن در طرح ارزشیابی توصیفی از دیدگاه معلمان، مدیران و کارشناسان مجری طرح ارزشیابی توصیفی در استان اصفهان بررسی نماید. این پژوهش، در هم تنیده (کمی- کیفی) و از نوع توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری شامل دو بخش است. بخشی از جامعه ، معلمان و مدیران مجری طرح در استان اصفهان هستند که از طریق پرسشنامه نظرات آن ها جمع آوری شده است. جامعه دیگر را کلیه کارشناسان سنجش و ارزشیابی که مجری طرح در استان می باشند، تشکیل می دهد. در این پژوهش با توجه به تعداد کم جامعه، نمونه گیری انجام نشده و از روش سرشماری استفاده گردید. تعداد معلمان 44 نفر، مدیران 8 نفر و تعداد کارشناسان 10 نفر می باشد. در این پژوهش از سه ابزار اسناد و مدارک، پرسشنامه و مصاحبه استفاده شده است. به منظور برآورد روایی سوالات مصاحبه و پرسشنامه، از روایی محتوا استفاده شده و نظر متخصصان در رابطه با کیفیت سوالات مورد توجه قرار گرفته است. برای برآورد پایایی پرسشنامه از روش آلفای کرانباخ استفاده شده است که پایایی کل پرسشنامه (96/0) بوده است. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات کمی از روشهای آماری توصیفی مانند فراوانی، درصد میانگین، انحراف معیار، جداول و نمودارها و در تجزیه و تحلیل اطلاعات حاصل از مصاحبه از روش مقوله بندی استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که سوال اول (تدوین و طراحی) در بخش کمی، میانگین میزان توجه به تدوین و طراحی طرح ارزشیابی توصیفی 14/3 بوده که بیش از میانگین تعیین شده (3) می باشد. در بخش کیفی، کارشناسان ارزشیابی، از طرفی به مطلوبیت و مقبولیت اهداف طرح و از سویی دیگر به ضعف در مورد میزان مشارکت مجریان در تدوین و طراحی تأکید کردند و پیرامون هر یک، نکات مختلفی را ارائه نموده اند. در سوال دوم (اشاعه و انتشار) میانگین نمره میزان توجه به اشاعه و انتشار طرح ارزشیابی 94/2 بوده که کمتر از میانگین تعیین شده (3) می باشد. در بخش کیفی، کارشناسان ارزشیابی در دو مقوله ی کلی اطلاع رسانی و نوع اشاعه طرح، موارد متعددی را بیان نمودند. در سوال سوم (پذیرش)، میانگین نمره میزان توجه به پذیرش طرح ارزشیابی توصیفی 52/3 بوده که بیشتر از میانگین تعیین شده (3) می باشد. در بخش کیفی کارشناسان، به تحصیلات بالا، آموزش مداوم و مشارکت بیشتر مجریان در طرح به عنوان عوامل موثر در پذیرش تأکید نمودند. در سوال چهارم (اجرا)، در بخش کمی، میانگین نمره میزان توجه به اجرای طرح ارزشیابی توصیفی 89/2 بوده که کمتر از میانگین تعیین شده (3) می باشد. در بخش کیفی، مصاحبه شوندگان در دو مقوله ی میزان امکانات و منابع و انعطاف و استقلال در اجرا، موارد متعددی را بیان نمودند. در سوال پنجم (نهادینه کردن)، میانگین نمره میزان توجه به نهادینه کردن طرحی ارزشیابی توصیفی 55/2 بوده که از میانگین تعیین شده (3) کمتر می باشد. در بخش کیفی، کارشناسان به مواردی چون فرهنگ سازی در جامعه و ایجاد تغییرات بنیادی در نگرش و دانش معلمان، تأکید کردند. در مجموع می توان گفت که فرایند تغییر در طرح ارزشیابی توصیفی در پنج حیطه یکسان نبوده است. به این معنا که بیشترین میانگین مربوط به حیطه پذیرش و کمترین میانگین مربوط به حیطه ی اجرا می باشد.